روزنامههای زنجیرهای اصلاحات روز یکشنبه را با تمرکز بر انتقاد از انتشار لیست انتخاباتی از سوی حزب کارگزاران سازندگی و نقض رقابت دورن گروهی این جریان سیاسی و همچنین واکاوی نتایج گزارش آمانو آغاز کردند.
مهمترین محورهای که امروز روزنامههای زنجیرهای اصلاحات به آن پرداختند، عبارتاند از:
1. القای وجود انشقاق در جریان اصولگرایی با محوریت بر هم زدن بازی حریف
2. بازتاب سفر سردار سلیمانی به روسیه از زبان ولایتی
3. ذوقزدگی از گزارش آمانو و حمله به منتقدین برای کم کردن دامنه انتقادات و دور کردن افکار عمومی از گزارش متناقض آژانس که ایران را به طور تلویحی به داشتن سلاح هستهای تا قبل از سال 2009 میلادی متهم میکند
4. خبر دیدار با احمد شهید پیروی گزارشهای ضدحقوق بشری ایران و در دستور کار قرار گرفتن مجدد مساله حقوق شهروندی
5. تبلیغات در جهت انتخاب اولین سفیر زن پس از انقلاب اسلامی در جهت کسب رضایت زنان
6. حمله به ساختارهای انتخاباتی و انتقاد از عدم شفافیت در روند انتخابات کشور با وجود اینکه انتخابات در دست دولت یازدهم و همسو با اصلاحطلبان است
7. اتهامزنی به طرف مقابل با کلید واژه تندروها و شکل دادن دوقطبی اعتدال و تندروی که در این روند اصلاحات و دولت نماینده اعتدال و طرف مقابل نیز نماینده گروه تندرو تلقی میشود
· داد اصلاحطلبان بلند شد؛ کارگزاران سازندگی زیر میز زد
دیگر به صراحت سخن میگویند؛ این تصمیم جمعی اصلاحطلبان در برابر رفتارهای کارگزاران سازندگی است؛ تصمیمی در برابر عدم تبعیت کار تشکیلاتی از سوی یاران هاشمی رفسنجانی. هفته نامه صدا، ارگان حزب کارگزاران سازندگی در هفته گذشته از لیستی 50 نفری که اکثریت حاضرین از عناصر نزدیک به حزب کارگزاران بودند به عنوان اصلیترین گزینههای چینش لیست اصلی این جریان یاد کرد و همین مسئله موجب اعتراض اصلاحطلبان شده بود. هفتهنامه صدا در شماره این هفته خود نیز بر این لیست پافشاری کرد و نوشت: «فهرستی که اخیراً به عنوان نامزدهای پیشنهادی اصلاح طلبان برای شهر تهران در رسانه های منتشر شد، فهرست پیشنهادی جمعهایی از اصلاح طلبان بود که در محافل و مجالس اصلاحطلب طرح و بحث بر سر آنها اغاز شده است و در واقع معیارها و ملاک های انتخاب نامزدهای اصلاحطلب را نشان میدهد» و حتی رضا امراللهی عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران نیز گفته است «گزینههای کارگزاران برای ورود به مجلس همان چهرههایی هستند که هفته گذشته معرفی کرد.»
این رفتار تمامیتخواهانه حزب کارگزاران سازندگی باعث شده است که اصلاحطلبان آن را به منزله زیر میز زدن بدانند و در همین راستا گروه سیاسی روزنامه آرمان امروز نوشت: «تا به امروز اصلاحطلبان بیش از اصولگرایان توانستهاند اعتماد مردمی را در پس تحقق شعارهایشان محقق کنند و با ارائه چند لیست و شعارهای گوناگون نخستین مؤلفه که آسیبپذیر خواهد شد همین اعتماد عمومی است. اگر افرادی که درصدد کاندیداتوری هستند به شعار اصلاحات مبنی بر اینکه اصل برآورده کردن خواست ملت است، پایبند هستند بنابراین باید از خودخواهی و اشتیاقشان برای صرف حضور در مجلس بکاهند و اجازه دهند لیستی تنظیم و ارائه شود که درصد بالایی از تأیید را شامل میشود و افراد متخصص باشند تا همزمان هم خواست ملت برآورده شود و هم اتحاد و ایثار اصلاحطلبان به عنوان حماسهای دیگر در کارنامهشان ثبت شود.»
· القای بحران انتخاباتی در اردوگاه اصولگرایان
در ماههای اخیر محور همیشگی جریان اصلاحطلب برای توصیف فعالیت انتخاباتی جریان رقیب ادعا شکاف سیاسی و واگرایی ساختاری است؛ پروژهای هدفمند که هرگونه تعدد نظر را به منزله اختلاف دائمی تلقی میکند.
گروه سیاسی روزنامه شرق اختلاف میان اصولگرایان را اصلیترین و معضلی همیشگی دانست و در همین راستا نوشت: «به نظر میرسد که فارغ از تظاهرات سیاسی و کنشهای مقطعی برای رسیدن به وحدت انتخاباتی، جناح اصولگرا در ذات خود به نوعی واگرایی مبتلا شده است. عدهای مدام مسیر جدید میجویند. اگر در سالهای گذشته، به ویژه در هشت سال دولت قبل، شاهد رویشهای تندروانه در این جریان بودیم (جبهه پایداری)، این روزها شاهد بروز جریانهای اعتدالی از دل اصولگرایی هستیم.»
از سوی دیگر اصلاحطلبان در سه سطح به واگرایی در بدنه اصولگرایان میپردازند که به این صورت است؛ 1. هشدار به موتلفه اسلامی نسبت به عبور از آموزههای مرحوم عسگر اولادی به دلیل همراهی با جبهه پایداری
2. اختلافافکنی پیرامون تشکیل جلسات شورای فقها
3. جدایی میان طیف همسو با علی لاریجانی با دیگر اصولگرایان
در همین راستا گروه سیاسی روزنامه اعتماد نوشت: «اختلافات کهنه میان شورای فقهای اصولگرا کار خودش را کرده و آنها دیگر حاضر نیستند بر سر مصادیق انتخاباتی زیر یک سقف و دور یک میز بنشینند. همزمان شکست جلسات سه حزب اصولگرا به دلیل بیتوجهی به سایر چهرهها و جریانات جبهه اصولگرایان مزید بر علت شده تا موج سردرگمی اصولگرایان ارتفاع بیشتری بگیرد. اما هنوز این پایان کار نیست. به موازات تلاشهای شکستخورده اصولگرایان چهار چهره تاثیرگذار این جریان گعدههای سیاسی خود را جای دیگری پیگیری میکنند. ناطق نوری، علی لاریجانی، علی اکبر ولایتی و آیتالله مقتدایی تلاش خود را برای مدیریت جریان اصولگرا شتاب بیشتری بخشیدهاند. اما آیا این چهار وزنه اثرگذار میتوانند پرچم وحدت اصولگرایان را بلند کنند؟»